Dat hadden we toch maar mooi voor elkaar gekregen de vorige keer. Ik begon bijna te denken dat het ‘kat in ’t bakkie’ was dat OR-werk. Maar niets is minder waar, alert blijven is de sleutel zo blijkt. De afgelopen weken bevonden we ons ineens in een hele onhandige situatie. We kregen van de controller de jaarrekening, precies zoals afgesproken. Het enige was dat voor geheimhouding moesten tekenen. Dat deden we. Natuurlijk, zou ik bijna zeggen. Ik kon me namelijk wel voorstellen waarom de controller en de bestuurder niet willen dat de informatie uit de jaarrekening op straat komt te liggen. Maar wat we niet direct in de gaten hadden, was dat het om een algehele geheimhoudingsplicht ging. En wat we ons helemaal niet gerealiseerd hadden, was dat we met een algehele geheimhoudingsplicht niet(s) met onze achterban kunnen communiceren. Daar zaten we dan. Vast aan een algehele geheimhoudingsovereenkomst.

Hoe kwamen we hier nou weer uit? Ik had geen idee en daarom belde ik Patrice van Nieuwe OR Training. In de hoop dat zij me kon helpen. Nou, ik moet zeggen, het was een heel verhelderd telefoongesprek. Want wat blijkt? Een algehele geheimhoudingsplicht mag niet. Voor geheimhouding moet een reden zijn, bijvoorbeeld de bescherming van het bedrijf. Het mag niet opgelegd worden uit een soort gemakzucht of beheersbaarheid. Niet alle informatie is gevoelig en dus is een algehele geheimhouding niet rechtsgeldig. Maar ze ging nog verder. Ze vertelde ook dat een van de taken van de OR het bevorderen van de communicatie binnen de organisatie is. Als OR moet je verantwoording afleggen aan de achterban over wat je gedaan hebt en input kunnen vragen voor zaken waar je je als OR mee bezig houdt (of wilt houden). Dat dat – communicatie, verantwoording afleggen en input vragen – tamelijk onmogelijk is met een algehele geheimhoudingsplicht ligt voor de hand. Kortom, met een algehele geheimhoudingsplicht kun je als OR je werk niet doen, kun je geen bijdrage of meerwaarde leveren.

En precies dat is wat ik later tegen de bestuurder zei. Het leek me het meest relevante argument naar onze bestuurder. Hij wil meerwaarde van ons en legt ons met deze geheimhouding zo aan banden dat we precies dat niet meer kunnen leveren. Als OR voelden we ons sterk, want deze algehele geheimhouding schoot zijn doel voorbij. Dat gevoel hadden we al, maar met de input van Patrice beschikten we ook over de goede argumenten. We hielden dus voet bij stuk. Mijn collega OR-leden herhaalden ons standpunt een paar keer in andere bewoordingen. En doordat we zo duidelijk op één lijn zaten, waren we heel overtuigend. Het hielp dat we van te voren alles goed hadden doorgesproken. De bestuurder stribbelde natuurlijk tegen, zeker in het begin. Hij was bang dat plannen en ideeën ver vóór hun momentum al bij de achterban terecht zouden komen. Maar ik bracht hem de discussie van de vorige vergadering nog even in het geheugen. Dat wij ook niet weten wat er gaat komen en hoe het zal gaan lopen, maar dat we daar in goed overleg best uit zullen komen. En bovenal dat we uiteraard meewerken aan geheimhouding in voortkomende gevallen. Nou, en dat stelde hem voldoende gerust.

Disclaimer: Evi’s belevenissen zijn een resultaat van de vele ervaringen en trainingen die Patrice Dijkman als trainer/adviseur meemaakt. Alle overeenkomsten met echte personen en bedrijven berusten op toeval.[/box]